Ik raakte met muziek bezig door trombone te spelen in het schoolorkest, dit gaf me de buzz voor muziek. Het drong al snel tot me door dat ik basgitaar wilde spelen. Ik kreeg mijn eerste bas toen ik 16 was en begon die te leren, in die tijd was ik geïnteresseerd in soul- en funkmuziek, sloot mezelf op in mijn slaapkamer en begon te oefenen, waarbij ik alle baslijnen leerde die ik kon. Ik heb ook wat lessen gevolgd bij Laurence Canty aan Goldsmith's College.

De invloeden in die tijd waren behoorlijk divers, ik luisterde naar Louis Johnson, Larry Graham, Wille Weeks, Chuck Rainey, tot Chris Squire en Andy Fraser, (nog steeds een van mijn favoriete spelers, luister gewoon naar zijn spel op 'Mr Big' verdomd funky ) Ik zou luisteren naar alles dat groef, ongeacht het genre.

Toen hoorde ik op een dag een speler die als geen ander klonk. Jaco Pastorius echt de beste bassist ooit! Hij herschreef het boek, waarbij hij bassisten naar de voorgrond bracht als solisten op zich, maar hij deed het met zoveel stijl en muzikaliteit.

Het was een opwindende tijd voor bassisten (aah de 70's & 80's!) Waar ze eens werden gezien als eenvoudige achtergrondjongens, ze plotseling werden gedreven tot hoofdheld-supersterren. Deze omvatten spelers als Jaco, Stanley Clarke, Marcus Miller en Jeff Berlin die de lat hoger legden wat betreft techniek.

Veel geweldige muziek beïnvloedt me van George Duke met zijn funk / fusion-stijl tot Weather Report en Return to Forever met hun Jazz Rock-stijl, maar uiteindelijk moet het Stevie Wonder zijn die de grootste invloed heeft gehad op mijn songwriting.